De plakfactor
Waarom blijven broodjeaapverhalen en complottheorieën hangen en een waar idee niet ? Het boek De plakfactor gaat uitvoerig in op deze vraag en geeft zes principes om ideeën beter te laten standhouden.
Geen spreektalent
Het boek De plakfactor heeft slecht nieuws voor de gemiddelde communicatietraining. Adviezen als oogcontact maken en weten wat je luisteraars willen weten zijn zinnig maar verbeteren niet de plakfactor. Sterker nog, spreektalent is volgens de auteurs Dan en Chip Heath in het geheel niet nodig om ideeën kleefkracht te geven. Wat dan wel ?
Zes principes
De broers Dan en Chip Heath zijn voor De plakfactor op zoek gegaan naar kenmerken van ideeën die blijven hangen. Deze zes principes zijn:
- Eenvoudig: zoek de kern.
- Onverwacht: met verrassing trek je aandacht.
- Concreet: door abstractie is een idee moeilijker te begrijpen.
- Geloofwaardig: laat autoriteiten en feiten je idee onderbouwen.
- Met gevoel: appelleer aan eigen belang en identiteit.
- Met een verhaal: inspireer met een mooi verhaal.
Verbeelden
Opvallend is dat het boek geen plaatjes bevat. Verbeelden komt ook niet specifiek aan bod in De plakfactor. Op zijn minst opmerkelijk, omdat de kleefkracht van een plaatje groter is dan 1.000 woorden. Onder andere het boek Ruimte voor beelden gaat in op de kracht van het beeld.
Wiskunde is mentaal gewichtheffen
Niet veel middelbare scholieren zien het nut van wiskunde in. Wanneer gebruik je nu een standaardformule ?
Een antwoord met plakkracht van een wiskundeleraar:
"Wiskunde zal je nooit nodig hebben. Mensen gebruiken gewichtheffen toch ook niet voor
het geval dat iemand je op een dag neerslaat en een halter op je borst legt ?
Je heft gewichten omdat je sterker wilt worden voor judo of boodschappen wil dragen zonder de
volgende dag spierpijn te hebben. Je maakt wiskundeopgaven om je
logisch denkvermogen te oefenen. Hierdoor
kan je een betere advocaat, dokter of ouder worden. Wiskunde is mentaal gewichtheffen!"
Analogie
Het antwoord van deze wiskundeleraar scoort hoog op de zes principes van de plakfactor. Het trekt de aandacht (nooit nodig). De analogie is ook briljant. Een bestaand beeld, gewichtheffen, wordt gebruikt om het idee van wiskunde leren aan te passen. In het boek zijn meer gebruikelijke antwoorden van wiskundeleraren te vinden. Die scoren uiteraard beduidend lager op de plakfactoren.
Vloek van Kennis
Ook het boek zelf blijft heel goed plakken. De plakfactor bevat zelfs een kennishiaat dat pas in de epiloog aan de orde komt. Nieuwsgierigheid
ontstaat wanneer je een hiaat in je kennis bespeurt.
Heel veel voorbeelden, onderzoek en oefeningen onderbouwen de inhoud. De grootste vijand van de plakfaktor, de Vloek van Kennis,
heeft echter ook in het boek toegeslagen. Het nieuws is soms te veel begraven onder een zee van informatie, de lezer raakt hierdoor de weg kwijt.
Maar, wel of geen spreektalent, het boek De plakfactor is absoluut een aanrader.
22,95 euro | 256 pagina's | ISBN 978 90 430 1407 6
Categorie: Recensies